Adsense 1

วันจันทร์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2554

Send Evolution Potion

เฮ้อๆ ปีนี้ทั้งปีทำไมมันมีแต่เรื่อง
ดูไปแล้วก็เหนื่อยเหมือนกัน
มันทำให้คิดถึงว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร
อยากมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
อยากมีโชคเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง
อยากเดินไปข้างหน้าแบบมีจุดหมาย
อยาก อยาก อยาก อยากมันไปหมดนะแหละ
เพราะความอยากของเรานี่แหละมะ้งที่ไม่พอ
สงสัยว่าเราต้องมีวิวัฒนาการใหม่แล้วละ
ปีใหม่ มันจะเป็นอย่างไรก็ช่าง
แต่พรุ่งนี้ จะต้องเริ่มใหม่ มันจะซวยก็ช่างมัน
สู้ เว้ย
ตกลง รูปน้ำพุที่ลงเนี่ยไม่ได้เกี่ยวไรเลยชิมิ

วันพุธที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2554

Lock freedoms

มันเป็นเรื่องที่แปลกนะที่บางครั้งเราทำงานเยอะๆแล้วมันเหมือนกลับว่าอิสระมันจะหายไป
หรือมันอาจเป็นเพราะงานมันทำให้เราไม่มีเวลาทำอย่างอื่นก็เป็นได้
เฮ้อก็ได้แต่ถอนหายใจ
แต่ไม่เป็นไร่อีกไม่กี่วันจะได้ปลดล๊อคแล้ว

วันอังคารที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2554

สับสน

ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
สถานะตอนนี้มันเหมือนอยู่บนเส้นด้าย
จะไปทางไหนมันก็มืดแปดด้าน
ไม่รู้จะทำอะไร
สิ่งที่ทำลงไปมันก็ทำให้รู้สึกว่าทำลงไปได้ยังไง
งง กับตัวเองตอนนี้มากๆ

วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

การได้ผ่อนคลายบ้าง มันคงจะดี

ชอบนะทะเลอะ มันทำให้เราผ่อนคลาย
มันทำให้หายเครียดจากงาน
เหมือนกับว่าความทุกข์มันกำลังจากไปพร้อมพระอาทิตย์ตกดิน

วันศุกร์ที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

อะไรกันเนี่ย

มันก็ไม่ใช่อะไรหรอกแค่เซงๆ กะเจ้า แมคบุคที่ซื้อมาได้ 2 ปี กว่าๆ
ก็ไม่ได้อยากจะคิดมากอะนะ แต่ว่า เวลามันจะพังทำไมมันต้องพังพร้อมกันด้วย

http://www.everymac.com


ไม่เข้าใจเอาซะจริงๆเลย
เดือนที่แล้วที่ชาร์จเพิ่งพังไป มาวันนี้ แบทไปซะงั้น
ดูซิทำกันได้ ครานี้สองอย่างรวมกันก็ร่วมหมื่นและ
 ไอ้ที่เซงกว่านั้น คือ ไอ้ แมคตัวใหม่ก็ไม่ออกซักทีเว้ยเฮ้ย
เฮ้อ เซงๆๆๆๆๆ

วันอังคารที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ยามเย็น

การได้เดินเอื่อยๆตามทาง โดยไม่คิดอะไร
การปลดปล่อยอารมณ์ไปกับเวลา
การทอดสายตาไปตามลำน้ำตอนเย็น
ทั้งหมดนี้มันอาจจะดูเหงา
แต่มันรู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก
Published with Blogger-droid v1.7.4

วันศุกร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2554

ฝนจ๋าฝน

นี่มันเกิดไรขึ้นนี่ ฝนตกเช้ากลางวันเย็น ตกกันซะไม่สบายจะแย่
แล้วนี่ไอ้ฟันบ้าก็ดันมาเกิดอะไรตอนอายุจะสามสิบเนี่ย
จะไปหาหมอก็ไม่ได้เพราะยังไม่ถึงวันพัก เฮ้อ ปวดฟันเว้ยเฮ้ย

อีกแค่สี่วันจะได้พักได้กลับบ้านแล้ว แต่ทำไมมันเหมือนสี่ปีจังเลย
นี่กินยาจะหมดแผงแล้วนะ กินยาจนเบลอจะแย่ เมายาๆๆๆ
Published with Blogger-droid v1.7.4

วันพุธที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ทำไมทรหดอย่างนี้

เฮ้อๆ ทำงานได้เจอไรแปลกๆเยอะ เจอทุกอย่าง
แม้แต่ชอปเปอร์ที่ตอนเด็กๆอยากนั่งยังได้นั่ง
Published with Blogger-droid v1.7.2

วันอังคารที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2554

นึกว่าจะดีขึ้น

ก้นะ อะไรอะไรมันทำไมดูแย่ไปหมด
เหตุการที่เกิดขึ้น ทั้งตกเครื่องทั้งบรรยากาศแย่ๆ
มันคือสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาหรือนี่
แต่คิดไปคืดมา คืนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เราก็ว่าจำได้หมดนะ ถึงจะเมามากไปหน่อย
แต่ทีท่าของคนรอบข้างและสิ่งรอบตัว
มันแลับรู้สึกว่าอยากจะหายไปซะให้พ้น
ไม่รู้ว่ามาอยู่นี่ทำไม ให้บร้าดิ้นเห่อ
อยากจะไปมันให้พ้นๆ ว้อย
Published with Blogger-droid v1.7.2

วันเสาร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2554

อยากนั่งพัก

อยากนั่งพักซักระยะ จะได้คลายความหดหู่
ไม่รู้เพราะฝนมันตก
จึงทำให้อารมณ์มันห่อเหี่ยว
หรือเป็นเพราะสิ่งรอบข้างที่ทำให้รุ้สึกแบบนี้
เกลียดบรรยากาศอย่างนี้จริงๆ
มันช่างอึดอัดสิ้นดี
ทำให้คิดถึง สิ่งที่ผ่านมา
ทำให้คิดว่า ทำไมเราต้องยอมคนอื่นเค้าเสมอมา
Published with Blogger-droid v1.7.2

วันศุกร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2554

การเดินทาง

การเริ่มต้นของการเดินทางบางทีมันก็ดีนะ
สำหรับการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ
แต่มันก็รู้สึกเหงานะที่ต้องไปในที่ๆมันแปลกๆใหม่ๆ

การเดินทาง มันเพิ่งเริ่ม หรือการเดินทางมันกำลังจะจบ
Published with Blogger-droid v1.7.2

เรื่องของคน

คำว่า คน คำนี้นี้นี่ถ้ามองดีๆมันก็เข้าทีดีนะ
คนเหมือนกัน แต่มันไม่เหมือนกัน
คนกวนทีนทั้งๆที่คนอื่นหวังดี
กับคนที่ดีแล้วดีอีกทั้งๆที่คนอื่นเค้าร้ายใส่
คนที่หวังประโยชน์ คนที่ดูถูกเหยียดหยามคน
คนที่มุ่งประสงค์ร้าย หน้าไหว้หลังหลอก นี่ก็คน
เฮ้อ เราก็คนๆนึง ที่มีหลายอย่างผสมปนเปอยู่ในตัว
ดีบ้างร้ายบ้างว่ากันไป
แต่ก็ไม่นึงไม่ฝันว่าคนอย่างเราจะมาเจอคนอย่างเอง
แหมๆดีทุกอย่างเลยเน้อ ทั้งๆที่ผิดตลอด
เก่งได้ เก่งจัง เก่งดีเน้อ ทั้งๆที่ผิด ยังปากเก่ง
เกิดมาเพิ่งจะเคยเจอ
และก็ไม่อยากจะเจออีกเลย ให้บร้าตาย
ช่วยไปให้พ้นๆหน้าจะได้ไหม

วันพฤหัสบดีที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2554

เช้าวันใหม่

ในวันที่เหนื่อยล้า ในคืนที่มีปัญหา การที่ได้ตื่นเช้ามาแล้วได้เจอเช้าที่สดใส ก็มำให้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปได้ วันนี้มันสดใสจริงๆนะ
Published with Blogger-droid v1.7.2

เริ่มต้นเรื่องเรื่อยเปื่อยของคน เปื่อยๆแห่งปี

การที่คนเราได้ระบายอะไรบางอย่างออกไปบ้างเป็นเรื่องที่ดี
ทำให้หายเครียด ลดการคับแค้นใจ หรือหลายๆอย่าง
สิ่งนี้จึงได้เกิดขึ้น และมันคือที่ระบายอารมณ์คงคนเปื่อยๆ
 ทีคิดมากมายก่ายกอง

ระบายมันออกมาแบบหมดเปลือก ไม่มีสคริป ไม่มีการตัดต่อ คิดอะไรได้เขียนอย่างนั้น
เขียนไปวันๆ เพื่อความสะบายใจ และความสะใจ
เพื่อจิตใจจะได้ล่องลอยไปเหมือนเมฆ หมอก ที่ไม่ยึดติดกับสิ่งใด